Somero, 2025
soleca arbo
origata de vesper’
sur tritikejo
ĉiel’ sen nuboj –
nenio ja videblas
ĉe blava sonĝo
kaŝas sin en flor’
malfortega insekto –
helas la kolor'
riveret’ kuras
eterne inter rokoj
apud la vojo
kreskas sur ŝtonoj
kaj likenoj kaj muskoj –
etaj detaloj
post la pluveto
herbojn lumigas la sun’
kaj verd’ ekbrilas
Aŭtuno, 2025
nun el la tero
jam ŝanĝita l’ plant-kolor’
multiĝas fungoj
freŝa aero –
verdajn kaj oranĝajn
portas folioj
la sun’ brilas
dum la vento ekfortas –
jen somereto!
ekmalvarmiĝas
kaj simple kiel tiel
oktobron finas